Om 5 uur in de nacht gaat mijn gsm. “Hello with Yvonne. It’s now problem, you can stay in your room. Love you, Big kisses. Have fun”. Versuft kijk ik voor mij uit. De ene dag word ik door haar bijna de grond in geboord en de andere dag doet ze alsof ze mijn beste vriendin is. Ik begrijp er niks van, maar ik ben allang blij dat we in onze spullen in de kamer kunnen laten staan tijdens onze tips naar de Falls.
Om 7 uur zitten we in de touringcarbus op weg naar Livingstone. Ik moet zeggen dat ik verbaasd ben over hoe netjes het allemaal verzorgd is. We krijgen cake en cola onderweg en op de achtergrond draait een film. Blood diamond wel te verstaan. Vol aandacht kijk ik deze film. Het voelt zo gek om naar dit geweld en deze misdaad te kijken, terwijl je op dat moment door het continent rijdt waar deze misdaad plaatsvindt.
Bij het betreden van een stap in Faulty Towers, het hostel waar we zitten, zien we alleen maar blanken mensen. Dit is echt een rare gewaarwording. De eerste weken hebben we alleen maar tussen donkere mensen geleefd en hebben we geen een blanke gezien en nu zitten we alleen maar tussen blanken mensen. Je begint zo te merken wat huidskleur voor een verschil maakt.
Onder het genot van een biertje spelen we ski-bo. Mijn favoriete kaartspel, waar Willemijn onlangs ook verslaafd is aan geraakt. Wat een vakantiegevoel! Door de twee zwart/witte katten voel ik mij meteen thuis hier. Wat kunnen dieren veel goedmaken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten